13 Οκτωβρίου 2010: Η μέρα που άλλαξε τα τωρινά δεδομένα στη δομή της παρουσίασης των ελληνικών τηλεοπτικών δελτίων ειδήσεων. Ακούσατε! Ακούσατε! Πρώτο θέμα όχι η εθνική οικονομική κρίση, όχι οι δηλώσεις για «διεφθαρμένη χώρα», όχι οι εκτιμήσεις για την μέχρι τώρα κυβερνητική οικονομική πολιτική και το περιβόητο μνημόνιο!
Ναι, είναι αλήθεια! Πρώτο θέμα η διάσωση των 33 εγκλωβισμένων μεταλλωρύχων στη Χιλή μετά από 2,5 μήνες στα έγκατα της γης! Επιτέλους, μία είδηση που ξεπερνά τα όρια της τετριμμένης εγχώριας κατάστασης και επίκεντρό της έχει τον ίδιο τον άνθρωπο, ως υπόσταση, ως βιολογικό ον και ως αξία!
Η ανθρωπιά που υπέδειξαν τα σωστικά συνεργεία στο χώρο του απεγκλωβισμού ήρθε να ενισχυθεί από την προβολή που έτυχαν οι ενέργειές τους από τα διεθνή ΜΜΕ και κατ’ επέκταση τα ελληνικά. Τέτοια γεγονότα με μηνύματα ανθρωπιάς, ακόμα κι αν λαμβάνουν χώρα χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, είναι αυτά που πρέπει πρωτίστως να προβάλλονται και να γεμίζουν αισιοδοξία αυτούς που τα «καταναλώνουν» μέσω των τηλεοπτικών δεκτών τους. Όλα τα συναφή ρεπορτάζ με τη δυσμενή οικονομική συγκυρία της χώρας μας στερούνται ουσιαστικών νοημάτων, δε γίνονται αντιληπτά από όλους και απλώς συντηρούν μια κατάσταση «σκαμπανεβασμάτων».
Από τη μία λαμβάνουμε αισιόδοξα, από την άλλη δυσοίωνα μηνύματα. Το αποτέλεσμα κανένα. Ο Έλληνας πολίτης/τηλεθεατής δελτίων ειδήσεων βομβαρδίζεται επί μισή ώρα τουλάχιστον από ειδήσεις που αφορούν την κρίση. Το δικαίωμα στην ενημέρωση αντικαθίσταται από την υποχρέωση να ζει στον έλεγχο του φόβου.
Ναι, είναι αλήθεια! Πρώτο θέμα η διάσωση των 33 εγκλωβισμένων μεταλλωρύχων στη Χιλή μετά από 2,5 μήνες στα έγκατα της γης! Επιτέλους, μία είδηση που ξεπερνά τα όρια της τετριμμένης εγχώριας κατάστασης και επίκεντρό της έχει τον ίδιο τον άνθρωπο, ως υπόσταση, ως βιολογικό ον και ως αξία!
Η ανθρωπιά που υπέδειξαν τα σωστικά συνεργεία στο χώρο του απεγκλωβισμού ήρθε να ενισχυθεί από την προβολή που έτυχαν οι ενέργειές τους από τα διεθνή ΜΜΕ και κατ’ επέκταση τα ελληνικά. Τέτοια γεγονότα με μηνύματα ανθρωπιάς, ακόμα κι αν λαμβάνουν χώρα χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, είναι αυτά που πρέπει πρωτίστως να προβάλλονται και να γεμίζουν αισιοδοξία αυτούς που τα «καταναλώνουν» μέσω των τηλεοπτικών δεκτών τους. Όλα τα συναφή ρεπορτάζ με τη δυσμενή οικονομική συγκυρία της χώρας μας στερούνται ουσιαστικών νοημάτων, δε γίνονται αντιληπτά από όλους και απλώς συντηρούν μια κατάσταση «σκαμπανεβασμάτων».
Από τη μία λαμβάνουμε αισιόδοξα, από την άλλη δυσοίωνα μηνύματα. Το αποτέλεσμα κανένα. Ο Έλληνας πολίτης/τηλεθεατής δελτίων ειδήσεων βομβαρδίζεται επί μισή ώρα τουλάχιστον από ειδήσεις που αφορούν την κρίση. Το δικαίωμα στην ενημέρωση αντικαθίσταται από την υποχρέωση να ζει στον έλεγχο του φόβου.
Ας είναι η σωτηρία των μεταλλωρύχων μια «βόμβα» αισιοδοξίας, μια όαση στον καθημερινό «εσωτερικό μιντιακό βομβαρδισμό». Γιατί είτε «λεφτά υπάρχουν», είτε δεν υπάρχουν, ένα είναι βέβαιο: υπάρχουν ακόμα άνθρωποι.
Ν.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου