«Sink»: Ένα συγκλονιστικό φιλμ…

«Sink»: Νοτιοαφρικανική, φετινή παραγωγή, βασισμένη στη νουβέλα «Rachel Weeping» του Brett Michael Innes και σκηνοθεσία του ίδιου. Και ναι! Η Αφρική παράγει τρομερό σινεμά, με την αναφερόμενη, μάλλον αρκετά άγνωστη για το ευρύ ελληνικό κοινό, ταινία να αποτελεί άλλη μία απόδειξη. Πως έχει η υπόθεσή της; Ένα ανδρόγυνο, που ζει στο Γιοχάνεσμπουργκ και… έχει τον τρόπο του -η σπιταρόνα με την κομβική (;) πισίνα στον κήπο και οι αμαξάρες τα λένε όλα- απασχολεί τη Rachel, μια μετανάστρια από τη Μοζαμβίκη. Εκείνη έχει μαζί της τη μικρή της κόρη. Την ίδια στιγμή, τα αφεντικά της, οι Jordaan (o Chris και η Michelle) προσπαθούν να αποκτήσουν παιδί μετά πολλών κόπων. 

Όταν τα χαρμόσυνα νέα τελικά θα έρθουν για την όμορφη, λευκή Michelle, η έγχρωμη οικιακή βοηθός τους θα βιώσει τη μεγαλύτερη φρίκη: Ένα ατύχημα στο πλαίσιο της επιβλητικής οικείας των εργοδοτών της θα στερήσει τη ζωή της λιλιπούτιας κόρης της, ονόματι Maia. Το περιστατικό θα στοιχειώσει κατά βάση τη ζωή της Michelle, την ώρα που η χαροκαμένη μητέρα θα συνεχίσει να εργάζεται ως περιφερόμενο και άλαλο σχεδόν ερείπιο στο χώρο, όπου «έσβησε» το παιδί της.

Η συνύπαρξη για την πρώτη συνιστά σκέτο μαρτύριο, αφού η Rachel έτσι κι αλλιώς είναι παραδομένη στην ύψιστη θλίψη και την υφέρπουσα οργή της. Οι δυο τους, δε, θα πρέπει να μοιράζονται τον ίδιο χώρο για περισσότερες από το συνηθισμένο ώρες, εξαιτίας της εγκύου πλέον Michelle, που πρέπει να μένει σπίτι. Ταυτοχρόνως, η τραγική αυτή συγκυρία θα απομακρύνει όλο και περισσότερο τον Chris από τη σύζυγό του, αφού θα αναζητήσει την ανδρική επιβεβαίωση σε μια συνεργάτιδά του. Μία αρκετά νεότερη, ηλικιακά, κοπέλα, η οποία τον φλερτάρει… στενά.

Η συγκλονιστική υπόθεση εκτυλίσσεται στο παρόν και στο πρόσφατο παρελθόν. Τα γεγονότα, ουσιαστικά, έχουν τελεστεί ήδη, αν και οι ταυτόχρονες αναδρομές οδηγούν σταδιακά σε αυτά, στο τι ακριβώς συνέβη και πως. Αυτό που μένει να υπάρξει ως απολύτως καινούριο είναι η κάθαρση ή η τιμωρία για όποιον αισθάνεται ένοχος για το χαμό της μικρής Maia.

Η ταινία έκανε πρεμιέρα στην αρχή της περασμένης άνοιξης στη Μαύρη Ήπειρο, ενώ τον Απρίλιο ταξίδεψε στο φεστιβάλ της Ατλάντα. Λίγες μέρες πριν, πέρασε από το Φεστιβάλ της Στοκχόλμης, κερδίζοντας τουλάχιστον το αυθόρμητο χειροκρότημα του κοινού. Ενός κοινού, που δάκρυσε, ταυτίστηκε, έπιασε το στομάχι του, πόνεσε εσωτερικά, αλλά τελικά έφυγε «γεμάτο» από την αίθουσα, αν και με τρεμάμενη, ταρακουνημένη ψυχή. Το αν θα «κατηφορίσει» και προβληθεί στην Ελλάδα, ο γράφων δεν το γνωρίζει, αλλά οπωσδήποτε αναζητείστε το (κυκλοφορεί σε DVD, σύμφωνα με την επίσημη σελίδα του φιλμ στο facebook). 

Ν.Π.